បទពិសោធន៍ដ៏ពិសេសមួយនេះ បានជម្រុញទឹកចិត្តណារី ឲ្យផ្តួចផ្តើមគម្រោងបច្ចុប្បន្នរបស់នាងគឺ «គម្រោងរូបសំណាក»។ «គម្រោងរូបសំណាក» គឺជាគម្រោងមួយក្នុងចំណោមគម្រោងទាំង ១០ ដែលផ្តួចផ្តើមដោយអេកូយុវទូតជំនាន់មេគង្គទី១។ ដូចគ្នាទៅនឹងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ដទៃទៀតដែរ ប្រទេសកម្ពុជាកំពុងធ្វើយ៉ាងណាឲ្យមានការគ្រប់គ្រងទឹកស្អាត និងការគ្រប់គ្រងសំរាមបានត្រឹមត្រូវ។ អង្គការ យូនីសេហ្វ បានរកឃើញថា ប្រជាជនកម្ពុជា ៦.៣ លាននាក់ក្នុងចំណោម ១៤.៩ លាននាក់ ខ្វះទឹកស្អាតសម្រាប់ប្រើប្រាស់។ បន្ថែមពីនេះ ទន្លេដែលត្រូវបានបំពុលនៅតែដើរតួជាប្រភពទឹកប្រចាំថ្ងៃសម្រាប់ប្រជាជនដែលរស់នៅក្រៅទីក្រុង។

បច្ចុប្បន្ន ណារីជានិស្សិតជំនាញផ្នែករចនាគំនូរសារគមនាគមន៍ នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ។ នាងកំពុងរីករាយជាមួយនឹងគម្រោងបញ្ចូលសិល្បៈដើម្បីលើកកម្ពស់បញ្ហាបរិស្ថាននៅកម្ពុជា។ យុវតីម្នាក់នេះ មានគោលបំណងធ្វើឲ្យមានការភ្ញាក់រលឹកអំពីបញ្ហាបំពុលបរិស្ថាននៅតាមដងទន្លេមេគង្គ។ ដើម្បីដំណើរការគម្រោងមួយនេះ នាងបានរួមគ្នាជាមួយអ្នកសម្របសម្រួលពីរនាក់ គឺរក្សា និងមហាសាល ព្រមទាំងអ្នកស្ម័គ្រចិត្តជាច្រើននាក់ ក្នុងការរចនារូបសំណាកបរិស្ថានដើម្បីលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងអំពីបញ្ហានេះ។ 

រូបសំណាក ត្រូវបានធ្វើឡើងពីខ្សែភ្លើង និងសំរាមចម្រុះពណ៌ ដែលប្រមូលបានពីច្រាំងទន្លេ រូបសំណាកបានបង្ហាញពីស្ត្រីម្នាក់ដែលតំណាងឲ្យ «មាតាមេគង្គ» និងកាកសំណល់ដែលបំពុលនារូបសំណាកនេះ ក៏បានបង្ហាញពីធនធានដែលបានមកពីទន្លេមេគង្គ ដូចជាធនធានធម្មជាតិ សត្វព្រៃ ទឹកជ្រោះ និងផែនទីនៃដងទន្លេមេគង្គនៅកម្ពុជា។