ចង់ដឹងអត់ថា កំប្លោកនៅមានអ្វីពិសេសជាងនឹងទៀត?
អ្វីដែលពិសេសជាងអត្ថប្រយោជន៍ដែលបានរៀបរាប់ខាងលើនោះគឺ ឥឡូវគេមានបច្ចេកទេសក្នុងការច្នៃរុក្ខជាតិប្រភេទនេះ ជារបស់ប្រើប្រាស់ជាច្រើនប្រភេទដូចជា កាបូប កន្ទេល កន្រ្តកជាដើម។ ចំណុចមួយនេះហើយ ដែលបានជួយសម្រាលជីវភាពប្រជាជនរស់នៅលើទឹកបានច្រើនមែនទែន។
ពួកគាត់ចាប់ផ្តើមរួមគ្នាតាមភូមិស្រង់កំប្លោកយកមកច្នៃ ដើម្បីលក់ក្នុងតម្លៃគួរសមអាចចិញ្ចឹមជីវិតបាន។ មិនថានៅលើទឹក ឬនៅលើគោកទេ ពួកគាត់បានចាប់អាជីពនេះ ហើយមានមួយកន្លែងនោះបាននាំចេញផលិតផលធ្វើពីកំប្លោករបស់គាត់ទៅដល់ស្រុកក្រៅជាច្រើនប្រទេសទៀតផង។
ការធ្វើកំប្លោកនេះ មិនមែនស្រួលទេណា! អ្នកធ្វើត្រូវចេះរើសទំហំ និងគុណភាពដើម(មិនខ្ចីពេក មិនចាស់ពេក) ត្រូវចេះបច្ចេកទេសច្នៃ តាំងពីការហាល ចំហុយ ជ្រលក់ពណ៌ និងរបៀបក្រងជាដើម។ ពីមួយជំហានទៅមួយជំហានត្រូវមានរយៈពេលច្បាស់លាស់ទើបគុណភាពនៃផលិតផលចុងក្រោយនោះល្អ អាចទទួលស្គាល់ អនុញ្ញាតឲ្យនាំចូលទៅប្រទេសដទៃបាន។
បច្ចុប្បន្នមានសិប្បកម្មនៅភ្នំក្រោមមួយរបស់អ្នកស្រី សូរ សម្បត្តិ ដែលគាត់ប្រកបរបរច្នៃកំប្លោកផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន គាត់បានរៀនបច្ចេកទេសក្នុងការធ្វើនេះ ពីជប៉ុនដែលគេបានមកបង្ហាត់បង្រៀន ផ្គួបផ្សំជាមួយវិជ្ជាត្បាញសូត្ររបស់គាត់កាលពីមុនផងនោះ គាត់បានផលិតផលិតផលពីកំប្លោកនេះ បានល្អដាច់គេ ដែលមានទីផ្សារដល់ប្រទេសអូស្ត្រាលី និងជប៉ុន ដែលសុទ្ធសឹងជាប្រទេសដែលមានច្បាប់តឹងលើផលិតផលនាំចូលដូចគ្នា។ អ្នកណាៗក៏សរសើរផលិតផលគាត់ដែរ ក្រោយពីបានប្រើប្រាស់ហើយ គេថារបស់គាត់មាំ ធន់មិនងាយខូច មានម៉ូតប្លែកៗ មានពណ៌ស្អាតពិតៗមិនមែនស្អាតតែក្នុងរូបនោះទេ!